Voetbal op televisie

6 juli 2018 - Kruger National Park, Zuid-Afrika

Nog voor het ontbijt gaan we alweer op game drive, met onze eigen wagen deze keer, maar de leeuwen en luipaarden weten zich goed te verstoppen. We halen onze spullen op in het kamp, en vertrekken richting laatste stop in Kruger, het Punda Maria Restcamp. Het bord dat in elk kamp hangt en waarop kan worden aangeduid welke van de belangrijkste dieren waar zijn gespot die dag (en neushoorns worden niet aangegeven om stropers niet op ideeën te brengen) bepaalt de route.
Kruger laat zich alweer van zijn beste kant zien, bij de eerste waterplas staan drie hartenbeesten, die zagen we dit jaar nog niet, en we staan minutenlang te kijken naar een groep wijfjesolifanten met kleintjes, die dan besluiten om net voor ons de weg over te gaan. Net als in Etosha in Namibië in 2014 zijn we verbaasd over het groot aantal olifanten hier in Kruger. Zou het stilaan beter gaan, of komt het doordat ze zo groot zijn en dus snel opvallen in het lage struikgewas in tegenstelling tot veel van de katachtigen?
We rijden de gravel route naast de rivier. Daar is de kans om wild te spotten groter, het is immers winter en erg droog dus water is schaars. Ook de rivier staat grotendeels droog, slechts hier en daar zijn er nog plassen water en zien we de bekende wildsoorten. Na enkele uren hebben we allemaal een stijve nek van steeds naar dezelfde kant te kijken. Behalve Louis, die heeft intussen meer interesse zijn stripverhalen. Veel volk is niet verder hier, enkel op zeldzame momenten kruisen we een tegenligger. 

We lunchen op een daarvoor voorziene plek, die niet omheind is. De jongens strekken al voetballend met de andere jongens hun benen, een welkome afwisseling tegenover al dat safari rijden. Tegen de horizon loopt een groep zebra’s op een rijtje te grazen (een ‘zebrapad’).

Bij het inchecken in Punda Maria is de eerste vraag waar we de voetbalmatch tussen België en Brazilië kunnen bekijken. Wat blijkt tot onze grote ontsteltenis, er is in het hele kamp geen TV en dat terwijl in de vorige kampen telkens een grote TV in het restaurant stond. Veel is daar niet aan te doen, dus we gaan voor het vervangprogramma aan de waterput achter de camping, waar de hele avond olifanten, waterbuffels en andere dieren komen drinken. Op een gegeven moment staan er wel 45 olifanten, en hun geluiden klinken over de hele campground. 
Voor de eerste keer deze vakantie plooien we de daktenten uit, we zijn het nog niet verleerd en zetten de tenten vlotjes op.

Onze buren hebben er een vakantie aan de Limpopo rivier die de Noordelijke grens met Botswana en Zimbabwe vormt, opzitten. Ze komen uit een volledig verlaten gebied, en zijn blij om voor het eerst in lang een warme douche te kunnen nemen. ‘Kijk, een aap in de koffer van de auto’ roept Louis plots. De blauwaap zit gelukkig niet in onze auto, wel in die van de buren en slaagt er in zijn avondmaal bij elkaar te stelen voor de buurman hem kan verjagen. 
Wanneer ik na het eten nog eens naar de drinkplaats wandel, merk ik dat collega kampeerders in hun voortent voetbal aan het kijken zijn. Ik trek m’n stoutste schoenen aan, vraag de tussenstand en of ik even mag blijven kijken. Voor ik het weet zit ik binnen en wordt ook de rest van de familie uitgenodigd om mee te kijken. Zo zien we dat België zich plaatst voor de halve finales. Dat wil zeggen dat we binnen enkele dagen nog maar eens op zoek moeten naar een TV om de volgende match te bekijken… We hebben alweer een leuke avond, met Tom en Ingrid, die elk jaar gedurende de winter zes maanden in Kruger kamperen, en hun hebben en houden mee sleuren (vandaar de TV), en Ingrid’s broer en vrouw die op bezoek zijn vanuit Kaapstad.

Foto’s