Ochtendwandeling

We worden ’s nachts een aantal keer wakker van pootjes op de walkway naar onze boomhut. Ik denk slaperig aan hond Sabie, maar dat blijkt achteraf niet te kunnen. Ze slaapt binnen en komt zelden naar de hutten. Het moeten bavianen geweest zijn, en we zijn blij dat we die voorlopig overdag niet te zien krijgen. Ze zijn brutaal en agressief, stelen voedsel en andere zaken en tonen maar al te graag hun stevige tanden.
De wekker gaat af om kwart na vijf, en tegen kwart voor zes staan we klaar voor een game walk met ranger Derek. We wachten nog even tot het begint te schemeren, Derek wil graag het luipaard dat hier regelmatig ronddwaalt, en de waterbuffels op het domein, eerder zien dan zij ons. Louis is er niet al te gerust in, zelfs niet wanneer Derek het wapen toont dat hij in zijn broeksband heeft zitten. We krijgen instructies over wat te doen wanneer we op een waterbuffel botsen (terug gaan vanwaar we komen en Derek achterlaten met de waterbuffel) en dan gaan we op pad. De opkomende zon kleurt de hemel oranje en blauw zoals je dat alleen hier kan zien.
We volgen de sporen van zebra’s en giraffen die kriskras over het domein lopen. Derek leert ons het verschil in sporen van de verschillende katachtigen en geeft uitleg over de geneeskrachtige werking van planten en bomen.
En dan ontdekken we het eerste wild tussen de bomen… Enkele gnoe’s schrikken net zo hard van ons als wij van hen. Te voet dieren spotten is een heel andere ervaring dan vanuit de auto, je denkt vooral aan je eigen veiligheid en daar heb je in een stevige auto als de onze geen last van. Op veel plaatsen kunnen game walks pas vanaf twaalf jaar of later, hier kan het vanaf zes… De afwezigheid van roofdieren, buiten dat verdwaalde luipaard, speelt natuurlijk mee.
We wandelen een dikke twee uur, en zien impala’s, duikers, kudu’s en injala’s. De twee laatste lijken op elkaar met hun witte strepen op de rug, maar injala’s zijn kleiner en het lijkt alsof ze lange gele sokken aan hebben. Emiel die de dieren meestal al eerste ontdekt krijgt complimenten van Derek en een uitnodiging om later ranger te worden, omwille van zijn scherpe oog.
Net voor we naar de loge terug gaan botsen we op een groep zebra’s en giraffen. We kunnen de dieren tot op enkele meters naderen, een spectaculair gevoel. Vooral de giraffen zijn niet bang maar eerder nieuwsgierig.

Terug bij de lodge staat het ontbijt al klaar. Onze voetbalvrienden vertrekken vandaag allemaal, maar niet na ons veel succes te wensen voor de match vanavond. 
We gaan ons wassen in de buitendouche van onze boomhut met zicht op de savanne, terwijl gevlekte bosbokken vlakbij grazen.

Rond de middag trekken we naar het Hoedspruit Endangered Species Centre voor een rondleiding. Bedreigde dieren die door omstandigheden, al dan niet tijdelijk, niet in het wild kunnen leven worden hier opgevangen. Zo zit er een door zijn moeder in de steek gelaten kleine neushoorn, verblijven er leeuwen met een beenderziekte die in het wild niet zouden kunnen overleven, cheeta’s die zijn gevonden bij een overleden moeder en witte neushoorns waarvan stropers de hoorn afsneden na ze verdoofd te hebben. We stellen veel vragen en leren de verschillen tussen de witte en zwarte neushoorns. De zwarte zijn kleiner maar agressiever, hebben twee en geen drie bulten op de rug en grotere oren. En net als zwarte vrouwen hun kind op de rug dragen lopen kleine zwarte neushoorn babies achter de mama, terwijl witte neushoorn babies voor de mama lopen, net zoals blanke vrouwen hun kinderen op de buik dragen. Dat vergeten we niet meer. Er is ook een kweekprogramma voor luipaarden en cheeta’s, eens de kubs twee jaar zijn worden ze uitgezet om de populatie in het wild te doen toenemen.
De rest van de namiddag wordt opgevuld met voetbal kijken of vanop het terras van de boomhut kijken hoe de zon ondergaat. Na het eten spelen de Rode Duivels eindelijk… De match is emotioneel, wanneer je acht en tien bent en je team dreigt te verliezen lijkt dat het einde van de wereld. Ranger Derek, die om de jongens te plagen voor Japan supportert moet Emiel troosten na de tweede goal van Japan, maar op het einde van de match zijn de rollen uiteraard omgedraaid en gaan wij tevreden naar bed…